ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ψυχανάλυση είναι ο γνωστικός κλάδος ο οποίος ιδρύθηκε από τον Φρόυντ και περιλαμβάνει, όπως γράφει και ο ιδρυτής του, τρία επίπεδα:

Α) Μια μέθοδο διερεύνησης, η οποία συνίσταται κατά βάση στην ανάδειξη της ασυνείδητης σημασίας των λόγων, των πράξεων και των προϊόντων της φαντασίας (ονείρων φαντασιώσεων, παραληρημάτων) του ατόμου. Η μέθοδος στηρίζεται κυρίως στους ελεύθερους συνειρμούς του ατόμου, οι οποίοι εγγυώνται την εγκυρότητα της ερμηνείας. Η ψυχαναλυτική ερμηνεία μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες ανθρώπινες παραγωγές, για της οποίες δεν διαθέτουμε ελεύθερους συνειρμούς.

Β) Μια μέθοδος ψυχοθεραπείας, η οποία στηρίζεται στην εν λόγω διερεύνηση και συγκεκριμενοποιείται με την ελεγχόμενη ερμηνεία της ‘αντίστασης’, της ‘μεταβίβασης’ και της ‘επιθυμίας’.

Γ) Ένα σύνολο ψυχολογικών και ψυχοπαθολογικών θεωριών, οι οποίες συνιστούν τη συστηματοποίηση των ευρημάτων της ψυχαναλυτικής μεθόδου, διερεύνησης και θεραπείας. (Laplance και J.B.Pontalis, 1986)

Πρωταρχικό μέλημα του αναλυτή είναι να ακούει χωρίς να κρίνει, να διακόπτει και να παρεμβαίνει. Όπου χρειάζεται προτείνει ερμηνείες, στις οποίες υπάρχει η ενεργή συμμετοχή του αναλυόμενου. 

Η ψυχανάλυση είναι ένας τεράστιος κόσμος, αλλά για εμένα, αν έπρεπε να την περιγραψω απλά, από την πλευρά του αναλυτή ειναι σαν μια αποκατάσταση ενός ζωντανου εργου τεχνης, που παράλληλα αλλάζει και από μόνο του και μεταμορφώνεται.

Η Ψυχανάλυση απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν ήδη αρχίσει να αναρωτιούνται τι συμβαίνει μέσα τους και θα ήθελαν για ένα διάσημα έναν βοηθό σε αυτό το ταξίδι της εσωτερικής αναζήτησης. Εμπειρικά έχω δει πως κατέχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά. Είναι άνθρωποι με αναλυτική σκέψη, περιέργεια, αναζητούν την αλήθεια και έχουν εσωτερικό κίνητρο.

Μερικές φορές, η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους με καταστάσεις κρίσεως, που είναι δύσκολο να τις αντέξουμε με τους παρόντες μηχανισμούς άμυνας. Σ ’αυτή τη διαδικασία, εκτός από την ψυχολογική στήριξη, ο αναλυόμενος θα μάθει πώς λειτουργεί σαν άνθρωπος, θα ανακαλύψει και θα κρατήσει και άλλους μηχανισμούς άμυνας, που θα του χρησιμέψουν για την υπόλοιπη ζωή του.

Το βασικό χαρακτηριστικό της ψυχανάλυσης είναι ότι ψάχνει την αιτία του συμπτώματος.

Και άλλες θεραπείες μπορεί να είναι χρήσιμες στο να μειώσουν  ή να εξαλείψουν ένα σύμπτωμα. Όμως, π.χ. μέσω του Displacement, το σύμπτωμα μπορεί να αλλάξει μορφή. Να σταματήσει να ταλαιπωρεί με τη μορφή που είχε και να ταλαιπωρήσει με άλλον τρόπο. Στην ψυχανάλυση, σιγά σιγά και με τις κατάλληλες τεχνικές, αναλυόμενος και αναλυτής συνεργάζονται για να φτάσουν και να εξαλείψουν τη ρίζα του προβλήματος.

Είναι μια διαδικασία, μια εμπειρία, που μπορεί να γίνει απολαυστική, αλλά και δύσκολη, με οφέλη που κρατούν μετά το τέλος της, σε βάθος χρόνου.