ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΑΝΙΔΟΥ ΜΙΝΩΑ – ΚΑΛΛΙΟΠΗ

ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι, παρά τον Covid-19 και τις γενικότερες αναταραχές, οι υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης λειτουργούν κανονικά. Οι συνεδρίες γίνονται κυρίως διά ζώσης, με χρονική απόσταση μεταξύ τους. Λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Στον χόρο βρίσκεται μόνο ο αναλυτής και ο αναλυόμενος, φορώντας μάσκες προστασίας. Υπάρχει συνεχής φυσικός αερισμός, απολύμανση του χώρου, καθώς και επαγγελματικό μηχάνημα συνεχούς καθαρισμού και απολύμανσης του αέρα. Όπου χρειάζεται, οι συνεδρίες μπορούν να γίνουν και διαδυκτυακά.

Βιογραφικό

Θα ήθελα να σας πω δυο λόγια για την πορεία μου στον χώρο της υγείας.

Το ταξίδι μου στην ψυχολογία και μετέπειτα στην ψυχανάλυση ξεκίνησε το 1996, όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου στην ψυχολογία και την κοινωνιολογία, στη Μ. Βρετανία (BSc in Psychology & Sociology, University of Teesside, UK). Στη συνέχεια εξειδικεύτηκα, επίσης στη Μ.Βρετανία, στην Ψυχανάλυση (MA in Psychoanalysis, University of Middlesex, UK). Τελειώνοντας και με το training στην ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία και τις ψυχαναλυτικές τεχνικές, επιστρέφω στην Ελλάδα το 2005 και ξεκινάω την πολύχρονη προσωπική μου ανάλυση και εποπτεία, αυτή τη φορά στην ελληνική γλώσσα.

Με το που επιστρέφω στην Ελλάδα, ξεκινάω κατευθείαν να εργάζομαι ως ψυχολόγος και στη συνέχεια ως προϊσταμένη του ψυχολογικού τμήματος στο Κέντρο Αποθεραπείας – Αποκατάστασης Θεσσαλονίκης «Η Αναγέννηση», μέχρι το 2010. Παράλληλα εργάζομαι και part time ως προϊσταμένη ψυχολογικού τμήματος στο Κέντρο Χρονίων Παθήσεων Νέων Επιβατών (2006-2008). Το 2006 ανοίγω το ψυχαναλυτικό μου γραφείο, το οποίο λειτουργεί στο ίδιο μέρος, 15 χρόνια μετά, στην Αλεξάνδρου Σβώλου 29, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ξεκινάω έξτρα συνεχιζόμενες εκπαιδεύσεις στην ψυχανάλυση και σε ψυχομετρικά τεστ. Παράλληλα, έχω την τιμή να με καλούν σε ιατρικά συνέδρια σαν ερευνήτρια και ομιλήτρια από το 2008 έως και σήμερα. Κρατώντας το ψυχαναλυτικό μου γραφείο, ξεκινάω να συνεργάζομαι εθελοντικά με την Αφασική Ομάδα Θεσσαλονίκης, με το Χαμόγελο του Παιδιού και με την Ελληνική Εταιρία για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Αν και προσλαμβάνομαι σε θέση ψυχολόγου στο κέντρο Α.Μ.Ε.Α. ‘ο Σωτήρ’(2012), αφήνω τη θέση, παρότι ενδιαφέρουσα, διότι αν συνέχιζα θα απομακρυνόμουν πολύ από το βασικό αντικείμενο μου, που είναι η ψυχανάλυση. Ξεκινάω να εργάζομαι στην Ελληνική Αστυνομία, ως ψυχολόγος, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (2012-2013), στα κρατητήρια, με τους μετανάστες. Παρότι ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον και μεγάλο σχολείο και παρότι επαναπροσλαμβάνομαι, αφήνω τη θέση, διότι θα έπρεπε να εργάζομαι πλέον σε άλλη πόλη. Εφόσον έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε αυτό και το γραφείο, διάλεξα το γραφείο μου, με τους αναλυόμενούς μου.

Επικεντρώνομαι λοιπόν στο γραφείο, τα ιατρικά συνέδρια και ξεκινάω επιστημονική συνεργασία (2012-2019) με την Α’ Νευρολογική Κλινική του ΑΧΕΠΑ και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ως ψυχολόγος-ερευνήτρια. Εργάζομαι πάνω σε ερευνητικά πρωτόκολλα πανευρωπαϊκών μελετών, σε κλινικές μελέτες (Φάσης ΙΙΙ) για φαρμακευτικά σκευάσματα, χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα ψυχομετρικά τεστ για τη Νόσο Alzheimer και τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Πιστεύοντας πως η πορεία εμπειρίας και γνώσης δεν τελειώνει ποτέ, συνεχίζω να εκπαιδεύομαι και να συνεργάζομαι μέχρι και με τους ιατρικούς και ψυχαναλυτικούς κύκλους της Θεσσαλονίκης.

Αυτό που αποκόμισα μέχρις στιγμής από όλη αυτή την πορεία είναι πολύ καλές συνεργασίες με αξιόλογους συναδέλφους ψυχολόγους, ψυχιάτρους, ψυχαναλυτές και γιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Επίσης, γνώσεις, εμπειρίες και ψύχραιμη και ήρεμη αντιμετώπιση των θεμάτων.

Η ψυχανάλυση είναι ένας τεράστιος κόσμος, αλλά για εμένα, αν έπρεπε να την περιγράψω απλά, από την πλευρά του αναλυτή είναι σαν μια αποκατάσταση ενός ζωντανού έργου τέχνης, που παράλληλα αλλάζει και από μόνο του, με ενεργό τρόπο, και μεταμορφώνεται.

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης εμπειρίας μου στις δομές υγείας, έχω σταθεί δίπλα σε ανθρώπους στην πορεία τους, στις χαρές και τις δυσκολίες της ζωής, στη ψυχική τους αναγέννηση, αλλά και στο θάνατο, από σωματικές παθήσεις ή και γήρας. Συνεπώς, έχω μάθει να σέβομαι τους ανθρώπους και τις ικανότητές τους και συνεχώς να μαθαίνω από αυτούς.

Στην οπτική μου λαμβάνω υπόψιν εκτός από τον ψυχικό και τον σωματικό πόνο. Επίσης, τις συνοδές πιθανές σωματικές παθήσεις και το πως μπορούν να επηρρεάσουν την ψυχική λειτουργία, τη σκέψη και το συναίσθημα. Νομίζω πως απλά έμαθα να ακούω τους ανθρώπους, με κατανόηση.

Ευχαριστώ τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν και με εμπιστεύονται μέχρι και σήμερα.