Κρίσεις Πανικού

Σύμφωνα με το εγχειρίδιο DSM-5, το ωεότερο DSM της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης, οι κρίσεις πανικου ορίζονται ως:

Ένα απότομο ξέσπασμα έντονου φόβου ή έντονης δυσφορίας που κορυφώνεται μέσα σε λίγα λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων συμβένει ένας συγκεκριμμένος αριθμός ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα.

1. Αίσθημα παλμών, καρδιά που 'σφυροκοπά', ή επιτάχυση του καρδιακού ρυθμού.

2.Εφίδρωση.

3. Τρεμούλα ή έντονος τρόμος.

4. Αίσθημα λαχανιάσματος ή ασφυξίας.

5. Αίσθημα πνιγμονής.

6. Πόνος ή δυσφορία στο θώρακα.

7. Ναυτία ή κοιλιακή ενόχληση.

8. Αίσθημα ζάλης, αστάθειας ή τάσης για λιποθυμία.

9. Ρίγη ή αίσθημα ζέστης.

10. Παραισθησίες (μούδιασμα ή μυρμηγκιάσματα).

11 Αποπραγματοποίηση (αισθήματα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση (αίσθημα απόσπασης από τον ίδιο τον εαυτό).

12. Φόβος απώλειας του ελέγχου ή επερχόμενης τρέλας.

13. Φόβος θανάτου.

Μπορούν όλοι να κάνουν ψυχανάλυση;

Μπορούν όλοι να ωφεληθούν από μερικές συνεδρίες, αλλά για να υπάρξουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα πιστεύω πως χρειάζεται ο αναλυόμενος να έχει κίνητρο στην αναζήτηση της αλήθειας του, αναλυτική ικανότητα, καθώς και ένα επίπεδο εσωτερικής δομής που να επιτρέπει στο 'εγώ' να παρατηρεί τον εαυτό του. Προσωπικά, δεν μπορώ να δουλέψω με ανθρώπους που έχουν Ναρκισιστική Διαταραχή Προσωπικότητας ή Σχιζοφρένεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γίνεται εκτίμηση, ενημέρωση και παραπομπή.

Γιατί δεν χρεώνεται η πρώτη συνεδρία;

Για δύο λόγους. Α) Για να είναι ο αναλυόμενος ελεύθερος από κάθε οικονομική συναλλαγή και υποχρέωση και να μπορεί με ελευθερία να αποφασίσει αν θα ήθελε να συνεχίσει και Β) Για να μπορεί κάποιος άνθρωπος που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να στραφεί κάπου 'πυροσβεστικά', όταν το χρειαστεί.

Θέματα ταυτότητας φύλου - Αποδοχή Ομοφυλοφιλίας

Η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ψυχιατρική διαταραχή από το 1973, από τον Αμερικανικό σύνδεσμο ψυχιατρικής (APA). Η έννοια του φύλου δεν προσδιορίζεται πια μόνο γενετικά. Δυστυχώς, το κοινωνικό περιβάλλον δεν φαίνεται να το έχει καταλάβει ακόμα και δημιουργεί πολλά προβλήματα στις ζωές των ανθρώπων, στο ονομα την 'κανονικότητας'. Στς αυνεδρίες προσπαθούμε να θεραπεύσουμε τη ζημιά που έχει γίνει και να περάσει όσο γίνεται πιο ομαλά ο άνθρωπος στην αποδοχή της όποιας σεξουαλικότητας νιώθει.

Ενδοοικογενειακή βία

Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να πάρει πολλές μορφές και να επηρεάσει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και μορφωτικά επίπεδα.

Κύριες μορφές κακοποίησης:

Συναισθηματική κακοποίηση: Ενοχές, απομόνωση, εκμετάλλευση, υποτίμηση
Λεκτική κακοποίηση (εκφοβισμοί, απειλές)
Σωματική κακοποίηση (Σωματική βία, bullying)
Σεξουαλική κακοποίηση (Παρενόχληση, βιασμός)
Στερηση/Παραμέληση (Οικονομική, συναισθηματική, μη καλυψη βασικών αναγκών επιβίωσης)

Σχολικός Εκφοβισμός (Bullying)

Είναι μία επιθετική συμπεριφορά σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή και κοινωνική. Εκδηλώνεται σκόπιμα, απρόκλητα και επαναλαμβανόμενα, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο, ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σκοπός είναι η επιβολή και η πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου στο άτομο.

Σωματικός εκφοβισμός είναι τα χτυπήματα, τα σπρωξίματα
Λεκτικός εκφοβισμός είναι η κοροϊδία, οι διακρίσεις
Κοινωνικός εκφοβισμός είναι η διάδοση φημών
Eκφοβισμός μέσω διαδικτύου

Ιδεοψυχαναγκαστική, Διαταραχή (OCD)

Είναι μια αγχώδης διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες ενοχλητικές σκέψεις (ιδεοληψίες)/(ψυχαναγκασμοί) και προκαλεί έντονη δυσφορία. Αντιμετωπίζεται με ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.

Συμπτώματα της ΙΔΨ

Ιδεοληψίες: Επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις
Ψυχαναγκασμοί: Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (π.χ. πλύσιμο χεριών, τακτοποίηση, έλεγχος) ή νοητικές δράσεις (π.χ. προσευχή, μέτρημα, σιωπηλή επανάληψη λέξεων)

Παραδείγματα ιδεοληψιών και ψυχαναγκασμών:

η ανησυχία της μόλυνσης
της ασφάλειας/ζημιάς
ακούσιες επιθετικές πράξεις
μη αποδεκτές σεξουαλικές ή θρησκευτικές σκέψεις
η ανάγκη για συμμετρία ή ακρίβεια

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΠΑΝΙΔΟΥ - ΜΙΝΩΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ